شهرهای شناور، با طراحی مدولار و انعطاف‌پذیر، می‌توانند با طوفان‌ها و سیل‌ها کنار بیایند، همچنین این شهرها از مواد بازیافتی ساخته می‌شوند و سیستم‌های تصفیه آب دریا را برای تولید آب شیرین به کار می‌گیرند.

به گزارش خبرگزاری ایمنا؛ سعید ابراهیمی، معاون برنامه‌ریزی و توسعه سرمایه انسانی شهردار اصفهان در یادداشتی نوشت: «در حالی که جهان با چالش‌های تغییرات آب و هوایی دست و پنجه نرم می‌کند، مفهوم شهرهای شناور به عنوان یک راه‌حل نوآورانه برای اسکان جمعیت رو به رشد بشر، بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است.

تصور کنید شهری که نه بر زمین، بلکه بر سطح اقیانوس‌ها بنا شده؛ ساختمانی که با امواج همگام می‌شود و انرژی خود را از باد و خورشید تأمین می‌کند؛ این ایده که ریشه در پروژه‌های آزمایشی مانند «Seasteading» در دهه‌های گذشته دارد، در سال ۲۰۲۵ به مرحله‌ای رسیده که شرکت‌های فناوری مانند Oceanix و Blue Frontiers، نمونه‌های واقعی را در خلیج تایلند و سواحل آفریقا آزمایش می‌کنند.

این شهرها برای بشر ضروری هستند، زیرا با افزایش سطح دریاها، بیش از یک میلیارد نفر تا سال ۲۰۵۰ در معرض خطر غرق شدن شهرهای ساحلی قرار دارند؛ شهرهای شناور، با طراحی مدولار و انعطاف‌پذیر، می‌توانند با طوفان‌ها و سیل‌ها کنار بیایند، همچنین این شهرها از مواد بازیافتی ساخته می‌شوند و سیستم‌های تصفیه آب دریا را برای تولید آب شیرین به کار می‌گیرند.

علاوه بر این، مزارع دریایی زیربنایی آن‌ها می‌تواند به احیای اکوسیستم‌های اقیانوسی کمک کند. تصور کنید اقتصادهایی مبتنی بر گردشگری دریایی، استخراج منابع اقیانوسی و حتی فضاهای کاری شناور برای متخصصان دورکار؛ این مدل می‌تواند مهاجرت از شهرهای پرجمعیت به سوی اقیانوس‌ها را تسهیل کند.

البته، این رؤیا بدون مانع نیست. مسائل حقوقی مانند مالکیت آب‌های بین‌المللی، تأمین امنیت غذایی و اتصال به شبکه‌های جهانی اینترنت، همچنان پابرجاست، اما با پیشرفت فناوری‌هایی مانند چاپ سه‌بعدی عظیم و هوش مصنوعی برای مدیریت انرژی، کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند که تا دهه ۲۰۳۰، اولین شهر شناور دائمی با ظرفیت ۱۰ هزار نفر راه‌اندازی شود.

شهرهای شناور نه تنها یک موضوع علمی-تخیلی، بلکه نمادی از خلاقیت بشر در برابر بحران‌های جهانی است.»

کد خبر 915921