روانشناس و مشاور خانواده گفت: اضطراب و نگرانی‌های پنهان والدین باعث می‌شود آنها در مواجهه با فرزندان رفتارهای پرخاشگرانه، تهدیدآمیز یا تحقیرآمیز از خود نشان دهند واین رفتارها نه تنها به پیشرفت فرزندان کمکی نمی‌کند، بلکه به تدریج عزت‌نفس و اعتماد به نفس آنها راتضعیف می‌کند.

مهرداد دشتی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با اشاره به رفتار والدین با فرزندان و تاثیر آن بر ویژگی‌های روانشناختی کودکان اظهار کرد: بسیاری از والدین در تعامل با فرزندان خود رفتارهایی نشان می‌دهند که اگر از بیرون به آن نگاه کنند، به‌خوبی درمی‌یابند این رفتارها نمی‌تواند نتیجه مطلوبی به همراه داشته باشد و حتی ممکن است نتیجه‌ای معکوس ایجاد کند و هدف والدین به طور معمول کمک به پیشرفت فرزند است، اما نوع برخورد آن‌ها در بسیاری از مواقع موجب عقب‌رفت و دلسردی کودک می‌شود.

وی افزود: زمانی که والدین با آشفتگی، اضطراب یا پرخاشگری با فرزند خود برخورد می‌کنند، دست‌کم نتیجه آن این است که فرزند پیشرفتی نخواهد داشت و در بیشتر موارد، چنین رفتارهایی باعث می‌شود کودک یا نوجوان از انجام کار مورد نظر دل‌زده شود و نسبت به درس یا فعالیتی که والدین بر آن تأکید دارند، احساس بیزاری پیدا کند و در نتیجه، یادگیری او سطحی، موقتی و بدون علاقه درونی خواهد بود.

ریشه رفتار پرخاشگرانه و آشفتگی والدین در اضطراب و نگرانی آن‌ها است

روانشناس و مشاور خانواده با بیان اینکه والدین باید از خود بپرسند که چرا هنگام آموزش یا راهنمایی فرزند خود دچار پرخاشگری و آشفتگی می‌شوند و اگر اندکی تأمل کنند، متوجه خواهند شد که ریشه این رفتار نه در عملکرد کودک، بلکه در اضطراب و نگرانی‌های خود آن‌ها است، تصریح کرد: اضطراب والدین گاهی از ترس تکرار ناکامی‌های شخصی خود در زندگی یا از نگرانی نسبت به آینده فرزند آن‌ها سرچشمه می‌گیرد.

دشتی با بیان اینکه اضطراب کنترل‌نشده والدین به رفتارهای نادرست منجر می‌شود، ادامه داد: والدینی که نمی‌توانند اضطراب خود را مهار کنند، گاهی اوقات به رفتارهایی مانند تهدید، تحقیر، کنایه و پرخاشگری روی می‌آورند که این رفتارها نه‌تنها تأثیر مثبت ندارند، بلکه به مرور موجب تخریب عزت‌نفس و اعتمادبه‌نفس فرزندان می‌شوند و چنین کودکانی احساس می‌کنند ارزشمند نیستند و برای جلب محبت والدین باید مدام تلاش کنند که این امر فشار روانی سنگینی را بر آن‌ها تحمیل می‌کند.

تحقیر، پرخاشگری و تهدید، عزت نفس و اعتماد به نفس فرزندان را تحت تاثیر قرار می‌دهد

وی گفت: ممکن است فرزند در نتیجه این فشارها برای مدتی به هدف مورد نظر والدین برسد، اما بهای سنگینی برای آن می‌پردازد، زیرا در این فرایند بزرگ‌ترین سرمایه روانی خود یعنی عزت‌نفس و اعتماد به نفس را از دست می‌دهد و باید توجه داشت که این دو مؤلفه از اصلی‌ترین ارکان سلامت روان و رشد شخصیتی است و نبود آن‌ها در آینده، مشکلات تحصیلی، شغلی و ارتباطی گسترده‌ای ایجاد می‌کند.

روانشناس و مشاور خانواده با بیان اینکه زمانی که والدین با تهدید، تحقیر یا پرخاشگری عزت‌نفس فرزندان را تضعیف می‌کنند، در واقع سرمایه اصلی روانی آن‌ها را از بین می‌برند، اضافه کرد: این فرزندان در آینده با احساس ناتوانی، ترس از شکست و وابستگی شدید به تأیید دیگران مواجه خواهند شد و در مقابل، والدینی که با آرامش، همدلی و احترام برخورد می‌کنند، زمینه رشد اعتماد به نفس و احساس ارزشمندی در فرزند خود را فراهم می‌سازند.

تربیت موثر نیازمند آرامش، گفت‌وگو، درک متقابل و احترام است

دشتی افزود: هنگامی که والدین به تنبیه‌های خشن مانند داد و فریاد، تهدید یا تحقیر متوسل می‌شوند، نشان دهنده ضعف مهارت‌های فرزندپروری آن‌ها است و به طور معمول والدینی که از روش‌های نادرست در گذشته استفاده کرده‌اند، اکنون در حال برداشت نتایج همان شیوه‌های اشتباه هستند، همچنین والدینی که انتظارات غیرمنطقی از فرزند خود دارند، ناخواسته او را تحت فشار روانی قرار می‌دهند.

وی تأکید کرد: بسیاری از والدین در تشخیص رفتار مناسب و مؤثر از رفتار نامناسب دچار اشتباه می‌شوند و تصور می‌کنند با اعمال فشار و سخت‌گیری می‌توانند فرزند خود را به مسیر درست هدایت کنند، در حالی که تربیت مؤثر نیازمند آرامش، گفت‌وگو، درک متقابل و احترام است و اصلاح رفتار والدین، نخستین گام در اصلاح رفتار فرزندان است و هیچ روش تربیتی جایگزین رابطه‌ای امن، محبت‌آمیز و مبتنی بر اعتماد نخواهد شد.

کد خبر 912762